این هــفــتـه هم گــذشت، تو اما نیامدی          خـورشید  خــانوادۀ زهــرا، نیــامــدی
از جـادۀ هـمـیــشۀ چـشـم‏ انـتـظــارهــا           ای آخـریــن مسـافـر دنــیــا نــیــامـدی

صبحی کنار جاده تو را منتظــرشـدیم           آمــد غــروب، رفت و تو آقـا نیــامدی
از  ناز چشم‏های تو اصلاً بعیـد نیست           شـایــد که آمــدی، ‏گـذر مــا نیــامــدی
امروزمان که رفت چه خاکی به سرکنیم           آقــای مــن اگـر زد و فـردا نــیــامدی
یابن الحسن بیــایِ قـنــوتم وظیفه است           دیـگــر به ما چه، آمـده‏ای یــا نیامدی